3 Nisan 2022
Elma / Şiir
Sedef Betil
Esma’yı en son görmeye gittiğimde beni evden bahçe kapısına kadar geçirdi. Konuşmama gerek kalmadan o her şeyi anlamıştı. Yer yer elmaları asılı kalmış ağaçların arasından eğilerek yürüdük. Bir an ellerimiz birbirine değdi, öylece ilerledik, ne o ne ben uzaklaşmadan. Bedeni, kokusu hâlâ sımsıcak. Ne yapacaksın peki? Bilmem, dedi, başını kaldırdı, bahçeye baktı. Elma reçeli yaparım belki. Kimse şeker yemiyor ama, dedim. Bana gülerek döndü, kırık bir sesle, senin şiirlerini okuyorlar mı, dedi.
Tanıdık Yabancılar
Acaba
Bulunmuş fotoğraflar, kendi dünyalarını yaratır.
Kimsesiz bir fotoğrafı elinize aldığınız anda hayal başlar, merak katlanır.
Acaba
Burası neresi?
Mutlular mıydı?
Bu fotoğraf çekildikten sonra onlara ne oldu?
Acaba
Bu fotoğraflar uzun yıllara yayılan bir tutkuyla, dünyanın dört bir yanından toplandılar.
Tek ortak yönleri sahipsiz olmaları.
Bu çok ‘normal’ fotoğraflarda, kim olduklarını bilmediğimiz insanların yedikleri, içtikleri, gezdikleri, arkadaşları, düğünleri, kısacası anıları ve hiçbir zaman bilemeyeceğimiz hikayeleri var.
Şimdi bu kayıp fotoğraflara hayat, sözcüklere suret verme zamanı.
Fotoğrafların “acaba”larına hayali bir cevap, bir hikaye arıyoruz.
Geçmiş hayatlara sahipsiz fotoğraflara yeni hikayeler.
Acaba projesinde bu fotoğraflardan ilham alacağını bildiğimiz yazarları kısa hikayeleriyle Tanıdık Yabancılar’a ses olmaya davet ettik. Fotoğrafların yarattığı “acaba” sorularına onlar cevap versin istedik.
Tanıdık Yabancılar’ı bu kez yazarların gözünden görecek, dilinden okuyacaksınız.
Talin Azar & Aylin Sayek Beyazıt