4 Nisan 2022
Kısmet
Nuray Atacık
Annemle teyzem zıt mizaçlı ikizler; biri otoriter, dirayetli, diğeri şen şakrak, havaidir. Ortak noktaları bana olan düşkünlükleri, en büyük rekabetleri ise eş seçiminde hangisinin huyunu tercih edeceğimdir.
Annem çiftliğini pek sever. “İnsan dediğin toprağa kök salmalı, gıdasını, suyunu hatta havasını denetleyebilmeli” der. Genç kızlığında İzmir’de kız enstitüsüne yazılmış, talibi çıkınca mezun olmadan evlenmiş, senesine beni, tek çocuğu Aydın’ı kucağına almış. Babamın elâ gözlerine tutulduğunu söylüyor ama ben gerçeği biliyorum, aslında mülayimliğini beğenmiş. Manisa’da dedemden kalan kocaman arazilerle baş edemeyen babamın yerine çiftliğin Hanım Efe’si oluvermiş.
Oysa teyzem evinin kadınıdır. İzmir’in Karşıyaka’sında orta halli tüccar kocasıyla, geniş bir apartman dairesinde yaşar. Makyajıyla incileri teninin parçası gibidir. Yaz akşamlarında altın bileziklerini şıkırdatarak körfeze nazır balkonda şık masa örtüleri üzerine mezeleri yerleştirir, rakıyı soğutur, eniştem iki duble, kendi bir tek içer, kahkahaları gecenin meltemiyle denizdeki kayıkçılara kadar ulaşır. Çocukları yoktur ama kumrular gibi seviştikleri yüzlerinden okunur.
Annemin evinde büyüdüm, teyzemin evinde okudum. İkisinin de çocuğu sayılırım. Motosiklet parasını bölüştüler, bu sayede hafta sonu İzmir’de, hafta içi Manisa’da olurum sandılar. Birazdan onlara söyleyeceğim, pasaportum hazır, yarın Avrupa’ya gezmeye gidiyorum, dönüşüm ne zaman mı?
Kısmet.
Tanıdık Yabancılar
Acaba
Bulunmuş fotoğraflar, kendi dünyalarını yaratır.
Kimsesiz bir fotoğrafı elinize aldığınız anda hayal başlar, merak katlanır.
Acaba
Burası neresi?
Mutlular mıydı?
Bu fotoğraf çekildikten sonra onlara ne oldu?
Acaba
Bu fotoğraflar uzun yıllara yayılan bir tutkuyla, dünyanın dört bir yanından toplandılar.
Tek ortak yönleri sahipsiz olmaları.
Bu çok ‘normal’ fotoğraflarda, kim olduklarını bilmediğimiz insanların yedikleri, içtikleri, gezdikleri, arkadaşları, düğünleri, kısacası anıları ve hiçbir zaman bilemeyeceğimiz hikayeleri var.
Şimdi bu kayıp fotoğraflara hayat, sözcüklere suret verme zamanı.
Fotoğrafların “acaba”larına hayali bir cevap, bir hikaye arıyoruz.
Geçmiş hayatlara sahipsiz fotoğraflara yeni hikayeler.
Acaba projesinde bu fotoğraflardan ilham alacağını bildiğimiz yazarları kısa hikayeleriyle Tanıdık Yabancılar’a ses olmaya davet ettik. Fotoğrafların yarattığı “acaba” sorularına onlar cevap versin istedik.
Tanıdık Yabancılar’ı bu kez yazarların gözünden görecek, dilinden okuyacaksınız.
Talin Azar & Aylin Sayek Beyazıt