1 Mayıs 2022
Aşk Gemisi
İdil Himmetoğlu
Sevgili Gabriel,
Harpte de insan mesut olabilirmiş meğer, tabii sevdiği yanında olursa. Seni servise kan revan içinde getirdikleri gün, dün gibi aklımda. Deniz mavisi gözlerindeki şarapnel acısı önce yüreğimi sonra tüm bedenimi yaralamıştı. Beni görünce kendini tutmuş bağıramamıştın bile -gürültü yapması yasak suçlu bir çocuk gibi- gururlu sevgilim. O gün, yaşayacak demiştim senin için, içimde bir umut filizlenmişti; körpe… Çünkü görür görmez aşk meleği oklarını bize fırlatmış, savaşın vahşi çığlığı; yürek burkan hastalar, gencecik bacağını darmadağın eden şarapnel parçaları da önemsizleşmişti. Doktor Isac’ın ilk müdahalesinden sonra hızla onardı aşkımız yaralarını, önce sen dönebildin ülkemize.
Savaş bitip ayrılmak zorunda kalsak da kelimelerle devam etti içimizdeki ateş, susmadı.
Ama sana susuzluğum o kadar arttı ki artık seni görmeden bir gün dahi geçirmek bana harplerin en acısını yaşatacak. İşte bu sebeple sevgilim tanrı yardım etti de İngiltere hükümetinin Fransa’ya yolladığı bu gemide yer bulabildim, en nihayetinde yanına dönebiliyorum. Melekler yanımda olursa – ki onlar her zaman aşıkların yanında olurlarmış- sana en yakın zamanda kavuşacağım ve o deli mavi gözlerini içime hapsedeceğim. (Bu fotoğrafı kamara arkadaşım Mrs. Peck çekti, onu da seninle tanıştıracağım.)
Tahminime göre ben sana kavuştuktan sonra bu mektup eline geçecek. Ama uslanmaz kalbimin çağrısını sıcağı sıcağına duy istedim ve bu mektubu sürpriz yolculuğuma çıkmadan önce postaladım. (Üzerimdeki şalı hatırladın mı?)
Umarım bir an önce kavuşuruz, hasretle ateşli dudaklarından öperim.
Senin Liz’in,
(1940, St.Nazair, Lancastria)
Lancastria (1940)
II. Dünya Savaşı sırasında İngiltere hükümetinin Fransa'daki vatandaşlarının tahliyesi için gönderdiği Lancastria gemisi, 17 Kasım 1940'da Alman savaş uçaklarının saldırısına uğradı. Fransa'nın St. Nazair liman kenti açıklarında yirmi dakika içinde batan gemide 4 binden fazla kişi yaşamını yitirdi. Gemiden sızan 1400 ton yakıt, geminin çevresini alevlerle sardığı için kurtulmak için suya atlayanlar yanarak öldü.
Tanıdık Yabancılar
Acaba
Bulunmuş fotoğraflar, kendi dünyalarını yaratır.
Kimsesiz bir fotoğrafı elinize aldığınız anda hayal başlar, merak katlanır.
Acaba
Burası neresi?
Mutlular mıydı?
Bu fotoğraf çekildikten sonra onlara ne oldu?
Acaba
Bu fotoğraflar uzun yıllara yayılan bir tutkuyla, dünyanın dört bir yanından toplandılar.
Tek ortak yönleri sahipsiz olmaları.
Bu çok ‘normal’ fotoğraflarda, kim olduklarını bilmediğimiz insanların yedikleri, içtikleri, gezdikleri, arkadaşları, düğünleri, kısacası anıları ve hiçbir zaman bilemeyeceğimiz hikayeleri var.
Şimdi bu kayıp fotoğraflara hayat, sözcüklere suret verme zamanı.
Fotoğrafların “acaba”larına hayali bir cevap, bir hikaye arıyoruz.
Geçmiş hayatlara sahipsiz fotoğraflara yeni hikayeler.
Acaba projesinde bu fotoğraflardan ilham alacağını bildiğimiz yazarları kısa hikayeleriyle Tanıdık Yabancılar’a ses olmaya davet ettik. Fotoğrafların yarattığı “acaba” sorularına onlar cevap versin istedik.
Tanıdık Yabancılar’ı bu kez yazarların gözünden görecek, dilinden okuyacaksınız.
Talin Azar & Aylin Sayek Beyazıt